Vakantiegevoel
Blijf op de hoogte en volg Chiara
13 Oktober 2013 | Haïti, Passe Catabois
Afgelopen week is voorbij gevlogen voor mijn gevoel. Voordat ik het in de gaten had was het alweer bijna weekend. Waar dat aan heeft gelegen weet ik niet precies maar ik vond het wel fijn. Volgens mij deelde de kinderen dit gevoel, want ik heb hun na een schooldag vaak horen zeggen; ‘Is het nu alweer half 3?’.
Met de meiden heb ik dan ook goede week achter de rug. Ze waren enorm gemotiveerd waardoor we veel hebben kunnen doen, maar ook veel hebben gelachen. De tafels van 2 en 5 stonden deze week centraal. Aan de oude tafelkaarten heb ik kunnen zien dat ze deze eigenlijk al kende, maar ik ben helemaal opnieuw begonnen. Sommige dingen zijn nou eenmaal een beetje vervaagd en ik wil graag alles weer ophalen. Daarom heb ik dan ook nieuwe tafelkaarten gemaakt en doen we elke week een overhoring van minimaal 1 tafel. Als ze alle tafels (1 t/m 10) kennen, krijgen ze een tafeldiploma.
Afgelopen woensdag hadden ze dan ook hun eerste overhoringen. De tafel van een en tien heb ik trouwens overgeslagen. Deze konden ze gelukkig makkelijk opdreunen, dus die stickers hadden ze al snel binnen. Een week lang hebben we elke dag de tafels tijdens het opruimen opgezegd, maar toch was het woensdag even spannend. Een voor een heb ik de meiden in de klas geroepen terwijl de andere twee op de gang nog even konden oefenen. Op die manier werd het een beetje ‘officiëler’.
Anne-Rose was het laatste aan de beurt. De tafel van twee ging vrij soepel, maar die van vijf was nog best lastig. Terwijl Anne-Rose zich uit het zweet werkte hadden Miriam en Lisa een maniertje gevonden stiekem mee te genieten van hun ploeterende zus. Ze waren op de gang op een ton gaan staan, en konden zo door het raampje de klas in kijken. Helaas verstapte Miriam zich, waardoor de ton viel. Ze hadden zichzelf verraden..
Met z’n vieren hebben we er hard om kunnen lachen. Toen Anne-Rose en ik opkeken, keken we midden in de geschrokken gezichten van de twee boefjes. Het leek net of ze achter tralies gevangen zaten zo achter het raampje. Nadat ik er even een foto van had gemaakt heeft Anne-Rose keurig de tafel van 5 kunnen opzeggen. Waarschijnlijk was de spanning eraf, waardoor het makkelijk ging. Alle drie de meiden hebben dus in totaal vier stickers te pakken. Volgende week is de tafel van drie aan de beurt. We gaan er weer hard aan werken.
Zaterdag was een onwijs leuke dag. Anna (Anne-Marie) had mij uitgenodigd om samen met haar en de meiden naar Port de Paix te gaan. Daar had zij bij een hotelletje een zwembad ontdekt en wilde ze dan ook lekker gaan zwemmen. Dat aanbod kon ik natuurlijk niet afslaan, en zo zaten we dan ook zaterdagmorgen om 8 uur volgepakt in de auto.
Na een gezellig uurtje in de auto gezeten te hebben kwamen we aan in de ‘stad’. Daar zijn we eerst een rondje gaan doen op de markt, wat ook weer een leuk ervaring was. Zo klein als de markt hier is, zo groot is het daar. Wel verkopen heel veel kraampjes dezelfde spulletjes, maar het aanbod is veel groter dan in Passe Catabois. Zo heb ik heerlijke tomaten en paprika’s gevonden. Wat een feest! Wel heb ik op sommige stukjes m’n neus flink moeten dichtknijpen, i.v.m. het vlees. Dat ligt daar namelijk gewoon open en bloot een beetje in de zon te bakken. Misschien dat je wel een beetje een idee kunt creëren van de geur. Je maag zou zich spontaan om willen keren!
Het zwembad was heerlijk. Het water was precies goed op temperatuur en de omgeving deed mij even alle armoede en verdrietige beelden vergeten. Ik werd dan ook overspoeld met een heerlijk vakantiegevoel. Bij de ingang van het hotel vonden we een aapje in een kooitje en bij het zwembad waren twee levensgrote schildpadden in een bak met water. Verder ook nog een leguaan en een paar vogels. De schildpadden heb ik even kunnen aaien en het aapje heb ik een handje (vinger) gegeven. Eigenlijk was het best een sneu gezicht deze dieren zo opgesloten te zien, maar zo dichtbij kunnen komen geeft ook weer een heel speciaal gevoel.
Na een heerlijke middag doorbrengen op zo’n fijne plek, wordt je wel weer met twee voeten op de grond gelanceerd wanneer je de deur uitstapt en gelijk iemand ziet zitten die om geld vraagt. Je bent weer in Haïti..
Om de dag passend af te sluiten zijn Rob en de meiden na het eten gezellig film bij mij wezen kijken. Een mooie afsluiting vond ik zo!
Met de meiden heb ik dan ook goede week achter de rug. Ze waren enorm gemotiveerd waardoor we veel hebben kunnen doen, maar ook veel hebben gelachen. De tafels van 2 en 5 stonden deze week centraal. Aan de oude tafelkaarten heb ik kunnen zien dat ze deze eigenlijk al kende, maar ik ben helemaal opnieuw begonnen. Sommige dingen zijn nou eenmaal een beetje vervaagd en ik wil graag alles weer ophalen. Daarom heb ik dan ook nieuwe tafelkaarten gemaakt en doen we elke week een overhoring van minimaal 1 tafel. Als ze alle tafels (1 t/m 10) kennen, krijgen ze een tafeldiploma.
Afgelopen woensdag hadden ze dan ook hun eerste overhoringen. De tafel van een en tien heb ik trouwens overgeslagen. Deze konden ze gelukkig makkelijk opdreunen, dus die stickers hadden ze al snel binnen. Een week lang hebben we elke dag de tafels tijdens het opruimen opgezegd, maar toch was het woensdag even spannend. Een voor een heb ik de meiden in de klas geroepen terwijl de andere twee op de gang nog even konden oefenen. Op die manier werd het een beetje ‘officiëler’.
Anne-Rose was het laatste aan de beurt. De tafel van twee ging vrij soepel, maar die van vijf was nog best lastig. Terwijl Anne-Rose zich uit het zweet werkte hadden Miriam en Lisa een maniertje gevonden stiekem mee te genieten van hun ploeterende zus. Ze waren op de gang op een ton gaan staan, en konden zo door het raampje de klas in kijken. Helaas verstapte Miriam zich, waardoor de ton viel. Ze hadden zichzelf verraden..
Met z’n vieren hebben we er hard om kunnen lachen. Toen Anne-Rose en ik opkeken, keken we midden in de geschrokken gezichten van de twee boefjes. Het leek net of ze achter tralies gevangen zaten zo achter het raampje. Nadat ik er even een foto van had gemaakt heeft Anne-Rose keurig de tafel van 5 kunnen opzeggen. Waarschijnlijk was de spanning eraf, waardoor het makkelijk ging. Alle drie de meiden hebben dus in totaal vier stickers te pakken. Volgende week is de tafel van drie aan de beurt. We gaan er weer hard aan werken.
Zaterdag was een onwijs leuke dag. Anna (Anne-Marie) had mij uitgenodigd om samen met haar en de meiden naar Port de Paix te gaan. Daar had zij bij een hotelletje een zwembad ontdekt en wilde ze dan ook lekker gaan zwemmen. Dat aanbod kon ik natuurlijk niet afslaan, en zo zaten we dan ook zaterdagmorgen om 8 uur volgepakt in de auto.
Na een gezellig uurtje in de auto gezeten te hebben kwamen we aan in de ‘stad’. Daar zijn we eerst een rondje gaan doen op de markt, wat ook weer een leuk ervaring was. Zo klein als de markt hier is, zo groot is het daar. Wel verkopen heel veel kraampjes dezelfde spulletjes, maar het aanbod is veel groter dan in Passe Catabois. Zo heb ik heerlijke tomaten en paprika’s gevonden. Wat een feest! Wel heb ik op sommige stukjes m’n neus flink moeten dichtknijpen, i.v.m. het vlees. Dat ligt daar namelijk gewoon open en bloot een beetje in de zon te bakken. Misschien dat je wel een beetje een idee kunt creëren van de geur. Je maag zou zich spontaan om willen keren!
Het zwembad was heerlijk. Het water was precies goed op temperatuur en de omgeving deed mij even alle armoede en verdrietige beelden vergeten. Ik werd dan ook overspoeld met een heerlijk vakantiegevoel. Bij de ingang van het hotel vonden we een aapje in een kooitje en bij het zwembad waren twee levensgrote schildpadden in een bak met water. Verder ook nog een leguaan en een paar vogels. De schildpadden heb ik even kunnen aaien en het aapje heb ik een handje (vinger) gegeven. Eigenlijk was het best een sneu gezicht deze dieren zo opgesloten te zien, maar zo dichtbij kunnen komen geeft ook weer een heel speciaal gevoel.
Na een heerlijke middag doorbrengen op zo’n fijne plek, wordt je wel weer met twee voeten op de grond gelanceerd wanneer je de deur uitstapt en gelijk iemand ziet zitten die om geld vraagt. Je bent weer in Haïti..
Om de dag passend af te sluiten zijn Rob en de meiden na het eten gezellig film bij mij wezen kijken. Een mooie afsluiting vond ik zo!
-
13 Oktober 2013 - 19:14
Carla Giorgio:
Hallo lieverd,
Bedankt voor je mooie verhaal en de foto's. Fijn om te horen dat je je beter voelt, geniet van wat je doet
en van de kinderen. Ik zie dat leren met plezier je motto is. Fantastisch dat het ook zo kan, toch?
Zwembad..? Lekker, hoor! Hier bij ons komt de regen met bakken uit de hemel, bah. Het lijkt wel herfst. ha ha ha..... Daarentegen hebben wij geen muggen en kakkerlakken, denk ik dan maar....
Nou meisje, je hebt wat ontspanning verdiend na alle ellende die je mee gemaakt hebt. Voor herhaling vatbaar, dus.
Dikke knuffel van je mamma xxxx
-
13 Oktober 2013 - 20:01
Gerda Van Keulen:
Ha juffie Chiara,
Wat een strenge juf ben jij.....hahahaha....om die meiskes zo te laten zweten!
Maar....het is gelukt met de tafels!
Gelukkig hebben jullie ook heerlijk kunnen lachen!
Wel lekker om even te relaxen in een zwembad, want heel veel vertier heb je daar niet, en om niet tegen de muren op te vliegen, mag je jezelf best een beetje verwennen!
Het is hier echt herfst....je kunt bijna met een roeiboot door de straten....(wel wat overdreven, maar het is wel flink aan het hozen)
Het is idd wel zielig zo'n lief ondeugend aapje in een kooitje.....jammer dat hij zo zijn tijd moet doorbrengen....maar de mensen daar zullen er wel een reden voor bedacht hebben, die in hun ogen acceptabel is.....dierenbescherming.... hebben ze waarschijnlijk nooit van gehoord....
Om over de bescherming van mensen maar niet te spreken....
Jij doet in ieder geval je best om je steentje bij te dragen voor een betere samenleving!
Suc6 met de overige tafels en....stoelen!
liefs Gerda -
14 Oktober 2013 - 10:38
Anne :
Goed bezig! Geef de meiden ook maar een compliment van mij dat ze de tafels nog zo goed wisten op te zeggen, fijn! En leuk dat je ook even de 'toeristische' kant van Haiti hebt gezien, maar daardoor valt de armoede je weer extra op hè, maar goed dat je even kon genieten bij het zwembad en van de dieren. -
19 Oktober 2013 - 12:18
Sjaak:
Hoi Chiara,
Mooi verhalen vertel je. Hou zo vol.
Kijk je wel uit met de apen. Heel vaak hebben ze een vorm van hondsdolheid dus kijk uit als ze je bijten of krabben.
Groetjes
-
30 Oktober 2013 - 16:18
Marry:
Leuk om je verslag weer te lezen. Ik vond het ook zielig te lezen van dat aapje dat opgesloten zit. Als dierenliefhebster heb ik daar moeite mee. Succes met je werk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
